beyninin kıvrımları mıdır,kalbinin kılcal
hayat yollarımı?
Yürüdükçe yerlere saçılan anılar,
umarsız hüznün kırıntıları...
Bulutlar çoktan bırakmış yükünü ve
uzaklaşmış.
Hala ıslak sokak...
Adımlar geçmişe doğru sanki,
yürüdükçe küçülerek...
Gülümser bir çocuk yüzü olana dek yürümek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder