1 Nisan 2008 Salı

adı olmayan V

-uzaklık?
-içimizde ne kadar yalnızsak o kadar uzağız
-iki kişilik yalnızlık olurmu ki?
-sewiştiğimizden beri tek kişiyiz...



...hemen düşlemeye başladı silinmeyi ve daha sonra yine kocaman bir paragrafta yeniden yazılmayı...kimbilir hangi yaşamsal paragrafın,hangi anlam yüklü cümlesinin,hangi güsel kelimesinin neresindeki harf olacaktı...sevginin S simi olurdu acaba,yoksa mutluluğun M simi,belkide yaşamın tam ortasındaki Ş olurdu...kimbilir...Hayatın kendisi pulsuz bir mektuptu ve o da artık bu mektup içerisinde herhangi bir anlam olmak istiyordu...Sabırsızlanmaya başladı,çünkü silinmenin vereceği tahribatı henüz hissetmiyordu bedeninde...tek duyumsayabildiği,soğuk ve ıslak asfaltın sırtında yaptığı basınçtı...yerde yatıyorum diye düşündü,sırtüstüyüm,ilginç...ayrıca panik vardı sanki havada...siren sesleri,koşturmalar duyuyordu ve çok derinlerden gelen bir kadına ait olabilecek denli acıma hissi ve şefkat yüklü bir ağlama ve hıçkırıklar duydu...duydu,çünkü göremiyordu hiçbirşey...gözleri kapalıydı...açmaya çalıştı ama olmadı,sımsıkı yummuştu gözlerini farkında olmadan...sonra yavaş yavaş çekildi tüm herşey...sesler,soğuk gitti sırayla...ağır bir sessizliği anlayamadı ve anlamayada çalışmadı,yorgundu,çok hemde,bıraktı kendini...işte silindim dedi son olarak huzurlu bir ifadeyle...

Hiç yorum yok: