13 Nisan 2008 Pazar

adı olmayan XIX

-yaklaşıyor son olacak gün ve ben artık korkmaya başladım...
--son dediğin gün,bizim hesapsız yaşanmaya başlayacağımız ilk günümüz olacak...
-ilk giden olmak çok zor...
--asıl kalan olmak zor...uğurlamak sevgiyi...



ilk tartışma...ah zamanın yitik olmadığı an...hiç beklenmedik bir anda sınamıştı cesaret...tepkimesi boğazında düğümlenmişti,ellerinin yumruk hali...ufak bir çıtırdı bile çıksa ağzından öfkesini yönlendirebilecekken kendini vurmuştu...sessiz,çok sessiz kalmıştı...sırtını dönmüştü ama gözleri beraberinde o görüntüyü de almıştı...başını kaldırıp gökyüzüne bile bakamamıştı...yürümüştü,saatlerce sonra yağmur yağmaya başlarken geçtiği dar sokağın ucundaki bir evden gelen müziğe takılmıştı aklı...ohne dich kann ich nicht sein,mit dir bin ich auch alein,ohne dich...sensiz...tek kelimelik koca bir cümle bundan sonra ki yaşamında peşini bırakmayacktı...ortaya koyamadığı gücü içini yakıyordu gün batarken...yaklaşan gecenin sancısını şimdiden duymaya başlamıştı...kendisiyle savaşacaktı ve kazanmamak için bütün enerjisini harcamaya çalışıyordu amaçsız yürüşleri...kesinlikle bu gece dışarda olmalıyım diye düşünmüştü,yıldızlara tutunmak gerek...

Hiç yorum yok: