TREN

Senden uzaklaşırken,
Yokluğunun en sessiz olduğu andı.
Oysa rayların sancılı sesi,
Etrafta ki kalabalığın uğultusu,
Sessizliğini bastırmaya çalışıyordu.
Önce kadehi yudumlarken,
Şimdi kadehteki benim
Pencereden geçip giden manzara değil,
Benim hayatım.
Hani olurya diye başımı kaldırıp seni ararken,
Hep başka,tanımadık bir yüz.
Sigaralar ne kadarda küçük,tadımlık.
Her şeyin ortasındaki en sevimli yüz,
Yaşlı kompartımancı :))