21 Mayıs 2008 Çarşamba

zamansız bir zaman...

sessizdi oda ve karanlık...
sadece uzak köşedeki tek'li mumun yüzündeki yansımaları...
saate baktı sanki zaman geçiyormuş gibi...
oysa durağandı herşey...
zamanı yakalmıştı bi yerinden ve öylece asmıştı duvara...
eğildi ve paçalarına baktı...
onca yaşamsal kırıntı...
nasıl temizlenirim diye düşündü...
zamanı o kadar sabit tutmaya gücü yetmezdi,biliyordu...
cıgarası bıyıklarına dokunarak dudaklarına değdi ,
aynı anda çekti balya balya dumanı içine...
açtı avuçlarını ve işte tüm evren ordaydı...
yeniden yaratmalıydı,çizmeliydi yeniden aşkın şeklini...
yumdu gözlerini,gözlerini gördü...
nede güseldiler herşeyin ortasında...
vazgeçti,dokunmamalıydı...
kalmalıydı öylece,çünkü öylece sewmişti...
açtı gözlerini,
kapadı avucunu,
doğruldu,
nefesini tuttu,
söndü mum
ve
zaman...
tik tak
tik tak
tik tak...

Hiç yorum yok: