22 Haziran 2008 Pazar

adı olmayan XVI

-sana çizdim,görüyormusun...
--görmedim gülüm,kendi derinliğimden başka bir şey görmedim...
-iyimisin
--iyi,başkası söylemeli bunu..ben değil...bir melodi...yitik zamanlara ait...alıp vermeyen...bir düş,ölüme yakın...
-benim dışımda konuşuyorsun şimdi...
--kendime ulaşmadan önce kendimi dinlemem gerek,sana gelmeden önce tamamlanmak gibi al...ben,ben değilken geliğimde sana gördüğün ben değil,sadece sendir sana dair olan...




...müzik duydu kulakları derinliğin ağır sessizliğinden sonra,müzik...derindi ve aslında bilnmezdi melodi,yitik bir ezgi gibiydi...hatırlamadı tınıyı fakat ruhunun gökyüzüne süzüldüğünü hissetti...etrafı beyaz parçacıklarla kaplıydı açtığında gözünü...baktığında yuvarlak sarısından kopmuş papatya yaprakları olduğunu gördü ve her bir yaprağın kendi yüzü vardı...gülümserdiler...melodinin nerden geldiğini anladı şimdi,papatya yapraklarıydı şen sesleriyle söyleyen...olağan olması gerekirdi şaşkınlığının,ama şaşmaktan ziyade duyumsadığı huzur etkisindeydi şuan...rüzgar,ne kadar da serindi,ne kadar okşayıcı bir şefkatle vuruyordu yüzüne...dingin bir süzülüşte gördü bulutumsu gölgeleri,onlar da beyazdılar...kollarını açtı açabildiği kadar,heryanı beyazlık doldu...kokularını da aşırmıştı yapraklar sarılarından gelirken...yüzlerce serçe aynı anda uçuyordu kendisine doğru,ne çok severdi onları ve şimdi onlarla aynı düzlemde uçuyordu...konuşmak gelmedi içinden,içinden ses çıksın istemedi,sesin kuracağı her cümle düşünce ürünü olacaktı ki düşünümekten tiksiniyordu...bıraktı kendini,herşeye bıraktı...tam bir teslimiyet vardı ruhunda,derinliklerinde...bir düş olamayacak gerçeklikteydi...yanında,etrafında uçuşan onca beyaz yaprak kendisiyle bütünleşiyordu,saf ve temiz bir havaydı soluduğu...ciğerleri bile şaşkındı,en az beyni kadar...gözyaşları süzülmeye başladı gözünden,hiç acıtmıyordu damlacıklar,hiç yakmıyordu canını,öylece akıyordular kendi kendilerine...süzülen her damla kendisinden uzaklaştıkça buharlaşıp sonra yeniden doğar gibi serçecik oluyordu...bütün serçeler...benim gözyaşlarım dedi sesli olarak...tanrım,ne çok ağlamışım ben...

Hiç yorum yok: